Çağrı Sinci Verse
Canın sıkkın, birine söylemen gerek derdini
Alışmışsın yalnızlığa her gün öyle yekten
Kafanı yapıp yaslanmışsın aynı kanepeye aynı güneş aynı perde aynı iç karartan renkler
Sokakta insan öldürürken açlık senin şahsi sıkıntın konuşmaya değer değil eğer mertsen
Ve eğer yüksek sesle sen de “ben de varım” dersen
Hemen orda olmadığını sana ispat ederler
Sen hırslan ve terle kızmak teselli değil bilip de söylememek hepsinden beter
Ve uzmansın belli susmuşsun bayağıdır bütün boş vagonlar senin de evinden geçer
Sırtlanlar leş yer sen aç kaldın boşver
Onuru için yaşar insan onuru için terler
Fırsatlar tek tek önünde belircekler
Yumruğunu sık yeter ki sen tetikte bekle
NAKARAT
Ellerimde kan yok ellerimde kin var kafamda sıfırlarla çarpışan bi ton fikir var
Dilimde partizan bi lizan ve karşı kaldırımda kolay kolay bakmadığım bi ton kusur var
Omuzlarım da gökyüzünde şimdilik yerim dar yorulmadım da sendeledim fakat düşmedim daha
Bu son çıkıştı köprüden ve dönmedim sağ bi gün pes ettiğimi görürsen de görmedin say
Narkoz Verse
YARISTI KAFAM TABI DÜNYAYLA DÖNMEK IÇIN
NASILSA FANIYIZ DIYIPTE ÇEKTIM YANDI IÇIM
KURULDU HAYALLER HEP BENIM OLMAYANLAR IÇIN
BUYÜZDEN RICAYI GEÇ ISTEDIGINI ALMAK IÇIN
HAYATLA MÜCADELEM SERTÇE O KASIRGA BEN SERÇE
INANKI HIÇ DAVRANMIYO MERTÇE
YILMAK YOK DERT ÇEK NA MÜMKÜNKEN GEÇMEK
BU YÜZDEN AKLIM FIRARI HEP GÖRÜNMÜYOR GERÇEK
ÇIKMAM LAZIM TABUTTAN SON DURAKTAN ÖNCE
BENIM ENGELLERIMIN ÖNÜNE SET ÇEK AYDINLIKTAN ÖNCE
DEGISTI ÇIKARLAR AYRILIK GIRINCE
INAN HATIRLAYACAGIN SON BEN OLCAM ISIKTAN ÖNCE
BOZULDU JARGONUM BEN MÜZIGIN ESIRIYIM
YEDIĞİMDE MÜEBBET BU KAGIDA KALEME SORDUM DELIMIYIM
BEN HALA ESKISINDEN ESKICEYIM
BÖYLE BILINE TÜMÜNÜ KATLEDIPTE SONRA DELILI SILECEGIM