-Verse 1-
İsterim ki yaşamasın kimse fakirlik parasızlık zor
Özgürlüğün içindeki hapistir tabii ki
Herkes görür her gün hemde sekmeden
Dilenen o amcalar ve teyzeler, yanda biz eğlenen
Suçlu hissediyom hem de değilken zengin
Piiz yaparken bir parkta geğirsem sesli
gelirler eski bir poşet ellerinde, bezmiş hepsi
Toplıcak o şişeleri çok sıkıntı çekmiş belli
Pes etmiyo, prensipten değil ölmüyo yaşadığı hayat her gün öl diyo Çatlasa da topukları mutsuzken de çocukları, ev dediği soğuk damı
Bir umut işte yarınları devletini tarihini çok sevenler eğer
Görseydi onu sevmeye değer toplamazdı şişe o yaşlı teyze
Neden uğraşıyon bunla diyince anlatmaya başlamazdı yaşlı gözle
-Hook-
Fakirsen fakir kal.
Diyebilen liderler kameraya gülümserler zenginlerle sevişip,
Fakirsen fakir kal.
-Verse 2-
Dayanırken bazıları bu zor hayata
Bazıları bitsin ister bir an önce düşer hataya
Şişe toplayan o yaşlı teyzenin mutsuz oğlu
İçer otu, hapı, tozu kapar para kaçıp koşup kurtulmanın peşinde
Unutulmanın eşiğinde bir hayat yaşarken umutları da değişince
Okul yalan, iş zaten büyük fiyasko çıkmasını beklicek vakti yok
Yaratcak piyango kendi başına çünkü tamamen yalnız
Üstünde bi baskı var karar ver artık
Yanarken sardığı zorlaşıyo işi daha da
Zor geçen bi gece ve fakir paket sabaha
Oysa onu hapse atan kanunu zengin vekiller çıkardı ki bak bunu Bilmiyolar cehennemde geçersizdir kuralları cennetin
Lütfen uymasını beklemeyin
-Hook-
Fakirsen fakir kal.
Diyebilen liderler kameraya gülümserler zenginlerle sevişip,
Fakirsen fakir kal.