Biz sokakta bağırıp da burası bizim diyenleriz,
Burjuvalar yiğidoların suratlarına bakmaz
Üzülür anam bu suratla gidip kapıyı çalsam
Sorun olmaz kıvrılır yatarım bu gece bir yerde
Ben hayallerin peşinden yürüdüm sağlam adımla
Kahverengi umutlarıma bakmayı öğrendim
Güneş arkamda yiğido rüyalarıma yürüyorum
Düştüm ağladım zamanla kalkmayı öğrendim
Ona da kalkmayı öğrettik elinden tutup da
Kaldırdığım insanların suratlarına bakmam
Kalem kağıt ellerimde, ellerimde küçül insan..
Hedef ne kadar büyükse o kadar büyür insan.
Buruk yorgun hemde güçlü adımlarla gelendim
Konuşup döndüler onlar arkamda dümendi
Bir umut vardır elbet hayat sınav denendim.. Sor..
Karanlık odama güneş vursa yüzüm güler mi ?
Zor...
.jpg)
